Pracownikom świadczącym pracę w ramach stosunku pracy przysługuje określona przerwa w wykonywaniu pracy. Część z nich ma charakter płatny, a część niepłatny. Przerwy te wynikają zarówno z przepisów kodeksowych, jak i z innych przepisów z zakresu prawa pracy. Kodeks pracy swoim przepisami wskazuje różne sytuacje, kiedy pracownik nie wykonuje pracy a jednak za ten czas zachowuje prawo do wynagrodzenia. Najprostszym przykładem takiej sytuacji są przerwy w pracy. Jakie przerwy w świadczeniu obowiązków służbowych przewiduje kodeks pracy? Które z nich trzeba wliczać do czasu pracy, a które się pomija?
Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.
Przeczytaj również: Rozliczenie delegacji – nowe stawki
Przerwa w pracy – kodeks pracy
Najbardziej znanym rodzajem przerwy w pracy jest przerwa wynosząca 15 minut. Należy się pracownikom zatrudnionym na umowę i pracy, i jest wliczana do czasu pracy. Mówi o tym art. 134 Kodeksu pracy:
Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, pracownik ma prawo do przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut, wliczanej do czasu pracy (art. 134 KP). Niestety, z tego artykułu wynika również, że przerwa w pracy 12-godzinnej, 10-godzinnej czy pracy stojącej również wynosi 15 minut.
Do dłuższej przerwy w pracy mają prawo pracownicy młodociani. Trwa ona 30 minut i przysługuje pod warunkiem, że dobowy wymiar czasu pracy młodocianego przekracza 4,5 godziny (art. 202 § 31 K.p.).
Warto również wspomnieć, że przerwa należy się pracownikowi w trakcie pracy. To oznacza, że nie można zrezygnować z przerwy w czasie pracy, aby przychodzić do pracy 15 minut później lub wychodzić z niej wcześniej. Co więcej, pracodawca ma prawo określić czas, w jakim pracownik może skorzystać z przerwy.
Chcesz założyć działalność w Krakowie?
Zadzwoń – 516 066 671
Chcesz założyć działalność w Poznaniu?
Zadzwoń – 790 840 670
Przerwa lunchowa
Zgodnie z art. 141 § 1 K.p. pracodawca może wprowadzić jedną przerwę w pracy niewliczaną do czasu pracy, w wymiarze nieprzekraczającym 60 minut, przeznaczoną na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych.
Tą dodatkową przerwę w pracy wprowadza się w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie pracy albo w umowie o pracę. Chodzi o sytuacje gdy pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy (art. 141 § 2 K.p.).
W świetle powyższego pracodawca ma prawo wprowadzić dodatkową niepłatną przerwę. Może ona trwać nie dłużej niż 60 minut. Podczas niej pracownik nie wykonuje pracy, a którą poświęca na odpoczynek, posiłek lub swoje prywatne sprawy.
Przerywany system czasu pracy
Inną kodeksową przerwą od pracy jest przerwa występująca w ramach przerywanego systemu czasu pracy. Na mocy art. 139 K.p., jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, może być stosowany system przerywanego czasu pracy według z góry ustalonego rozkładu, przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w ciągu doby. Nie może ona trwać dłużej niż 5 godzin. Przerwy tej nie wlicza się do czasu pracy, jednakże za czas tej przerwy pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju (art. 139 § 1 K.p.).
Pracodawca może też wprowadzić przerwę w pracy dla pracowników zatrudnionych przy pracy monotonnej lub pracy w ustalonym z góry tempie (art. 145 § 1 K.p.). Przerwa ta jest wliczana do czasu pracy pracownika.
Warte uwagi: Grupa VAT – nowa kategoria podatnika
Chcesz założyć działalność w Krakowie?
Zadzwoń – 516 066 671
Chcesz założyć działalność w Poznaniu?
Zadzwoń – 790 840 670
Chcesz założyć działalność?! Zapraszamy do kontaktu z naszymi biurami!
Wirtualne Biuro Kraków – Coworking Centrum
Wirtualne Biuro Kraków – Coworking Rynek 28
Wirtualne Biuro Wrocław – Coworking Centrum
Wirtualne Biuro Poznań – Clockwork