Kapitał własny firmy

Kapitał własny firmy Zanim przedsiębiorstwo sięga po takie zewnętrzne źródła finansowania, warto rozważyć dostępne alternatywy w postaci finansowania wewnętrznego. To oznacza finansowanie firmy z jej własnych zasobów, takich jak wypracowany zysk. Podstawową różnicą między kapitałem własnym a kapitałem obcym jest to, że kapitał własny pochodzi od samej firmy lub jej właścicieli, podczas gdy kapitał obcy jest pozyskiwany z zewnątrz, często od instytucji niezwiązanych bezpośrednio z przedsiębiorstwem. Zanim firma zdecyduje się na korzystanie z zewnętrznych źródeł finansowania, zaleca się, aby przeanalizowała swoją aktualną sytuację i rozważyła dostępność finansowania wewnętrznego. Obejmuje to przede wszystkim następujące opcje:

Wkład własny: To wykorzystanie własnych środków finansowych zgromadzonych wcześniej na prywatnych kontach jako źródła finansowania działalności przedsiębiorstwa. Jest to najbezpieczniejsza opcja, ponieważ eliminuje ryzyko związanego z wysokimi kosztami zewnętrznego finansowania, a także nie wymaga dodatkowych formalności ani rozliczeń.
Faktoring: Faktoring jest często wybierany przez przedsiębiorców, którzy sprzedają swoje produkty lub usługi na kredyt, czyli z odroczonym terminem płatności. W ramach faktoringu firma może sprzedać swoje nieprzeterminowane wierzytelności (faktury) firmie faktoringowej w zamian za natychmiastową gotówkę. To pozwala uniknąć oczekiwania na płatności od klientów i zwiększa płynność finansową przedsiębiorstwa.
Amortyzacja: Amortyzacja to koszt związany z stopniowym zużywaniem się środków trwałych i utratą ich wartości w wyniku normalnego użytkowania. Środki trwałe to aktywa długoterminowe, takie jak maszyny, budynki czy środki transportu, które są używane w działalności gospodarczej na okres dłuższy niż rok. Odpisy amortyzacyjne pozwalają uwzględnić ten koszt w kosztach uzyskania przychodów, co z kolei obniża podstawę opodatkowania i skutkuje niższym obciążeniem podatkowym dla firmy.

Warto zauważyć, że wybór odpowiedniej metody finansowania wewnętrznego może zależeć od indywidualnych potrzeb i sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Każda z tych opcji ma swoje zalety i ograniczenia, dlatego ważne jest dokładne zrozumienie ich funkcjonowania przed podjęciem decyzji.

Czytaj Jak przygotować ofertę pod zamówienie publiczne ?

Chcesz założyć działalność w Krakowie?

Zadzwoń – 516 066 671

Chcesz założyć działalność w Poznaniu?

Zadzwoń – 790 840 670

Czytaj Zawieszenie działalności gospodarczej

w środku

Troszkę szerzej o amortyzacji

Amortyzacja podatkowa jest skutecznym narzędziem, które pozwala podatnikowi oszczędzać pieniądze. Jest to szczególnie istotne, ponieważ większość środków trwałych z czasem ulega zużyciu. W momencie zakupu tych środków trwałych, warto ustalić, ile kosztują one podczas użytkowania. Amortyzacja polega na regularnym odliczaniu określonej kwoty z wydatków firmy jako koszty operacyjne, aż do pełnego zużycia danego środka trwałego. Istnieją różne metody amortyzacji środków trwałych.

Czytaj też: Kogo dotyczy wysługa lat ?

Metody amortyzacji środków trwałych można podzielić na trzy główne:

Metoda liniowa: Jest to najpopularniejsza i najprostsza metoda amortyzacji środków trwałych. Zakłada ona, że zużycie środka trwałego będzie równomierne przez cały okres jego użytkowania. Stawki amortyzacyjne określa się na podstawie odpowiednich przepisów i klasyfikacji środków trwałych. Każdy podatnik oblicza koszty amortyzacji indywidualnie, stosując prosty wzór: Wartość środka trwałego x ustalona roczna stawka amortyzacji. Można także obliczyć miesięczną stawkę amortyzacji dzieląc roczną kwotę przez 12 miesięcy.
Metoda liniowa indywidualna: Ta metoda pozwala podatnikowi ustalić stawkę amortyzacyjną indywidualnie, zwłaszcza jeśli środek trwały jest używany lub ulepszany. Jednak można z niej skorzystać tylko przy pierwszym wprowadzeniu danego środka trwałego do ewidencji firmy. Istnieją także minimalne okresy amortyzacji dla różnych kategorii środków trwałych.
Metoda degresywna (malejącego salda): Metoda degresywna dotyczy maszyn, urządzeń oraz środków transportu z grupy 3-6 i 8 KŚT. Ta metoda zakłada, że wydajność środka trwałego maleje wraz z czasem. Czyli, stawka amortyzacyjna zmniejsza się w kolejnych latach. Można ją stosować do momentu, gdy wartość rocznego odpisu staje się niższa niż w przypadku metody liniowej. Przejście na metodę liniową odbywa się na początku nowego roku podatkowego.

Czytaj Polski nauczyciel w Niemczech i Danii

Ponadto istnieje też jednorazowa amortyzacja, którą możesz zastosować w przypadku niskowartościowych środków trwałych lub fabrycznie nowych środków trwałych z grupy 3-6 oraz 8 KŚT. Jednak istnieją limity i warunki, które należy spełnić, aby skorzystać z tej formy amortyzacji.

Dlatego podatnik powinien dokładnie poznać te różne metody amortyzacji oraz zrozumieć, które z nich najlepiej odpowiadają jego sytuacji finansowej i potrzebom. Ponieważ wybór metody jest na ogół stały i nie można go zmieniać po dokonaniu pierwszego wyboru.